EĞİTİMİN COVİD-19 SALGININA KARŞI MÜCADELESİ

Yaklaşık 2 yıldır dünyayı saran Covid-19 salgını yüzünden hem dünya ülkeleri hem de ülkemiz bu illetle büyük mücadele içerisinde. Covid-19 virüsünün nasıl ortaya çıktığı yani doğal yollarla mı yoksa laboratuvar ortamında mı bu virüs geliştirilip salgın haline getirildiği ayrı bir uzmanlık alanı olduğundan bu olaya hiç girmeyeceğim. Asıl bundan sonra bizim bu virüsle nasıl mücadele ettiğimiz önemlidir.

Salgın sürecinin ülkemiz sınırlarına girdikten kısa bir süre sonra eğitim alanımızda gerçekten ülke olarak büyük zorluklar yaşadık. Önce okulların tatil olması sonra bu işin uzayacağı anlaşılınca bakanlık nezdinde B Plan’ının devreye sokulması gerektiği gerçeğine varıldı. İlk günlerde çok sürmez okulları geri açarız diye düşünürken tam kapanmaya geçilerek öğrencilerimiz çevrimiçi ders sistemine bir nevi damdan düşer gibi geçildi.Bakanlık Eba Platformu üzerinden her şeyi hazırlamış olmasına rağmen ülke gerçeği aileler bu duruma hiç hazırlıklı değildi. İlk şok dalgasının ardından bakanlığımızın sistemi genişletmesi en ücra yerlere mobil eba destek hizmetlerini sunması, ihtiyacı olan öğrencilerimize tablet vermesi artık mücadelenin her yerde en üst düzeyde olacağını gösteriyordu.

Peki öğrencileri bu süreçte çevrimiçi derslere hazırlamaya çalışan bakanlık öğretmenlerinden nasıl verim alabilecekti. Öz eleştiri yaparsak; bilgisayarla iç içe olmayan şimdiye kadar bilgisayar veya ona benzer destek veren araçlarla çokta haşır neşir olmayan öğretmenlerimiz vardı. Acaba bu öğretmenlerimiz nasıl bu olaya entegre olabileceklerdi ve bu entegrede hangi iç dinamiklerimiz kullanılacaktı. Altyapılar genişletilip desteklendikten sonra bu işi bilen uzman ve öğretmen arkadaşlarımızdan bakanlığımız tarafından eğitim verilmesi istendi. Fedakar bir çok öğretmen arkadaşımız yüzlerce saat kamera karşına geçti. Sabırla kullanılacak sistemi anlattı. Artık sadece öğretmenlerimiz değil hem öğrencilerimiz hem de ebeveynlerimiz bu sürece gayet iyi uyum sağladılar.

Süreçte ülkemizde eğitimle ilgili yürütülen veya yürütülecek olan ulusal ve uluslararası projeler vardı ve bunların azami şekilde yürütülmesi gerektiğini eğitim camiası olarak biliyorduk. Elbette başta da dediğimiz gibi bu sorun sadece ülkemizde değil dünya çapında bir sorundu yani kısacası dert ortak dertti. Bunun bilincinde olan ve öğrencileriyle projelerini devam ettiren o kadar çok öğretmenimiz vardı ki salgın sürecinde bile Avrupa’nın eğitim konusunda en prestijli çevrimiçi proje platformu olan eTwinning  projelerinde Avrupa’yı kasıp kavurduk. Salgının en zor döneminde bile projeler devam etti ve ülke olarak çevrimiçi eğitimlerin ve projelerin zirvesi olan eTwinning projelerinde yine en başarılı ülke olduk.

Aşılama döneminin hızlanmasıyla beraber yeni eğitim öğretim yılında daha sağlam adımlarla ilerlediğimiz dönemde sadece öğretmenlere iş düşmüyor. Öğretmenin, sınıfında kiöğrencilerinin hepsine nasıl evladı gözüyle bakıyorsa veli profilinde olan herkesin de o sınıftaki öğrencilere o gözle bakması gerekiyor ki çocuklarımız arasında virüs tehlikesi en aza indirilmiş olsun ve  bulaş riski ortadan kalksın.

Bir kerede elini yıkamasa veya maske takmasa bir şey olmaz düşüncesiyle bir kere koronavirüs olursa bir şey olmaz düşüncesi aynı kapıya çıkar. Bu yüzden toplum olarak daha duyarlı daha fedakar olmalıyız. Unutmayalım ki ‘Eğitim ne şansa ne kadere ne de coğrafyaya terkedilecek bir sitemdir.’