‘’VEHN’’ KAPILDIK

Hani komşusu aç iken kendisi tok olan bizden değildi.

Hani Medine’ye hicret eden Muhacire kapılarını, servetini ve yüreğini açan Ensar’dık.

Hani bir vücudun uzuvları gibiydik.

Biz servetini Allah yolunda harcayan, Sevr mağarasında Resulun yanındaki Sıddık olan Ebu Bekirin  malının mülkünün bir kırıntısı idik.

Hani mağarada ağ ören örümceğin yoldaşı idik.

Hayanın vücut bulmuş hali Osman idik.

Fırat’ın kenarında bir kuzuyu kurt yese hesabı benden sorulur diyen Ömer’in adaleti idik.

Biz Resul için canını vermeye hazır olan Ali’nin üzerine örtüğü örtü idik.

Kabe’de ilk kez La ilahe İllallah diye haykıran Ebu Zer’in nefesi idik.

İslamın ilk şehidi Sümeyye’nin evladı Yasir’dik.

Mekke’nin zenginlerinden  genç ve yakışıklı öğretmen Musabın öğrencisiydik.

Biz Yezidin karşısına çıkıp zulme baş kaldıran Hüseyin’in ailesiydik.

Halife olunca tüm servetini Beytülmala bağışlayan ve vefatında kıyafetinin tümü yamalı Ömer bin Abdulaziz’in yamalı elbisesiydik.

Ya ‘’Ömer bırak dünya hayatı onların olsun bize ahiret yeter’’ diyen o kutlu Resul’un ümmeti idik.

Nuh’un gemisi, Musa’nın asası, Yusuf’un zindanı,  İsa’nın havarisi, Lut ile birlikte şehri terk edenlerdik, Şuayb’ın terazisi, Kabe’de Bilal’in ezanı, Kudüs’ün fatihi Selahaddinin yüzündeki tebessüm, idama giden Seyyid Kutub’un şehadet parmağı idik.

Hani biz İstanbul’un fethinde şehre girerken mütevaziliğinden eğilip atının yuları ile bütünleşen Fatih’in atının nalı idik.

Biz ‘Allah’a çağıran, salih amel işleyen ve “Kuşkusuz ben müslümanlardanım” diyenden daha güzel sözlü kimdir?’ ayeti ile mazhar olmuş  ümmettik.

Ve Kim olduk?

Efendimiz (s.a.s) buyurdu ki; “Diğer milletler, tıpkı sofraya yemek için üşüşen insanlar gibi sizin üzerinize üşüşecekler.” Bunun üzerine sahabiler şaşkınlıkla sorarlar: “Ya Rasûlullah, o gün sayımız çok mu az olacak?” Efendimiz (S.A.V.): “Hayır” der. “Bilakis, o gün sayınız çok olacak. Fakat siz bir akıntıyla sürüklenen çer-çöp gibi olacaksınız. Allah, düşmanlarınızın kalbinden sizin korkunuzu silecek, sizin kalbinize de “vehn” verecek.” Bunun üzerine sahabilerden biri sorar: “Vehn nedir ya Rasûlullah?” O da buyurdu ki: “Dünya sevgisi ve ölümü sevmemek, ondan nefret etmek.” 

Biz mi? Kim miydik?